سرمایه انسانی؛ آموزش دیجیتال، سرمایه‌ی انسانی کاراتر، عدالت بیشتر سالن اصلی؛ روز اول؛ 14:30 تا 15:30
سرمایه انسانی؛ آموزش دیجیتال، سرمایه‌ی انسانی کاراتر، عدالت بیشتر
سالن اصلی؛ روز اول؛ 14:30 تا 15:30
توسعه اقتصاد دیجیتال نیازمند سرمایه انسانی متبحر، خلاق، پویا و با تفکر میان‌رشته‌ای است و در زمانه ما مهاجرت چنین نیروهایی از کشور تبدیل به یک چالش برای توسعه ایران شده است. حل مسئله مهاجرت موضوعی چند بعدی و زمان‌بر است و لازم است در میان‌مدت برای تامین و چرخش نیروی انسانی مورد نیاز راهکارهای تحول آفرین و خلاقانه‌ای توسعه یابد. در کوتاه‌مدت نیز تغییر در مدل مدیریت منابع انسانی و مدل‌های اقتصادی برای ایجاد فرصت استفاده بهتر از نیروی انسانی مستقر در داخل و خارج از کشور می‌تواند راه‌حل مناسبی باشد. همچنین بنابر تحولات بسیار سریع در فناوری‌ها، طول عمر موثر استفاده از مهارت و دانش کوتاه شده است و لازم است یادگیری پیوسته و مهارت‌آموزی در کشور توسعه یابد. این به معنی تغییر در توزیع جمعیت متقاضی یادگیری به سمت سنین بالاتر است. استعدادهای کشور منحصر به خروجی‌های دانشگاه‌های برتر نیستند و ما فرصت کشف و توسعه تعداد زیادی از استعدادهای ایران را به دلیل عدم حفظ کیفیت، همگام با توسعه آموزش، از دست داده‌ایم. توسعه فضای یادگیری در فضای آمیخته فیزیکی و دیجیتال می‌تواند راه‌حلی برای گسترش چتر آموزش کیفی و عدالت در کشور و بازآموزی نیروی کار باشد. گسترش پهنه آموزش کیفی، گردش نخبگان داخلی را بهبود خواهد بخشید و در صورتی که همراه با تغییراتی در معماری و مدل اقتصادی شرکت‌ها شود، می‌تواند منجر به توزیع بهتر نیروهای متخصص در کشور گردد. در کشور ما مدل خانواده و جامعه نیز به شدت تغییر کرده و این امر فرصت توسعه مهارت‌های نرم در محیط خانواده و جامعه را کاهش داده است و مراکز آموزشی و علمی ما نیز از این موضوع غافل هستند. این در حالی است که نیاز نیروی کار به برخورداری از مهارت‌های نرم در شرکت‌های فناوری افزایش یافته است و این امر به یکی از چالش‌های مدیریت سرمایه انسانی شده است. در مقابل، توسعه سیستم‌های آموزشی بین‌المللی رشد سریعی داشته و متناسب با نیاز بازار کار شرکت‌های بزرگ فناور نیرو تربیت می‌کند. این امر نقش نظام آموزشی ما در آینده نیروی انسانی را کاهش می‌دهد و ما بخشی از فرصت توسعه تمدنی خود را در تربیت نیروی انسانی از دست خواهیم داد. بر این اساس سوال پیش روی همایش IDEAS آن است که راه حل‌های تجربه شده برای کاهش اثر مهاجرت بر توسعه اقتصاد دیجیتال کدام‌اند و آیا این راه حل‌ها قابل گسترش در کشور هستند؟ وضعیت چرخش نیروی انسانی خبره در ایران و جهان چیست و چگونه می‌توان از سیالیت نیروی انسانی بهره برد؟ در فقدان بودجه لازم دولتی، مدل اقتصادی مناسب برای گسترش آموزش کیفی و یادگیری پیوسته در کشور چه مشخصه‌هایی دارد؟ چه تغییراتی در مدل اقتصادی و رهبری سازمانی برای بهبود شرایط نیروی کار تخصصی در مختصات ایران کارا خواهد بود؟ مدلی ارزان، فراگیر و کارا برای توسعه مهارت‌های نرم در کشور چه مشخصه‌هایی دارد و چالش‌های آن چیست؟
فعالان اقتصادی در اقتصاد دیجیتال و سیاستگذاران حوزه آموزش عالی و آموزش پرورش.
آسیب‌شناسی گروه‌های فقیر نشان می‌دهد علت عمده #فقر در ایران امروز، در مقیاس کلان کُندی رشد اقتصادی، و در مقیاس خرد عدم دسترسی فقرای شاغل به بازار محصول است #اقتصاد_دیجیتال از طریق توسعه پلتفرم‌های دیجیتال، به توانمندسازی خانوارهای فقیر و کاهش فقر فقرای شاغل کمک می‌کند و از این طریق رشد پایدار سرمایه انسانی فرزندان این خانوارها را محقق می‌سازد.
زنان در بسیاری از کشورها با مسئله محرومیت مالی (financial exclusion) مواجه هستند؛ در سال 2018 از یک میلیارد و 700 میلیون فردی که در دنیا به خدمات مالی رسمی دسترسی نداشته‌اند (Unbanked بوده‌اند)، 980 میلیون نفر را زنان تشکیل داده بودند. ایران در زمینه شکاف جنسیتی در زمینه دسترسی به خدمات مالی با مسئله جدی مواجه نیست، اما موضوعی که می‌تواند برای آینده بازار کار زنان در ایران مخاطره‌آمیز باشد بحث اثرات نامتقارن دیجیتالی شدن کسب‌وکارها بر اشتغال زنان و مردان است؛ به این معنی که در صورت جایگزینی فناوری‌های دیجیتال و هوش مصنوعی با نیروی کار، اشتغال زنان بیش از مردان در مخاطره قرار خواهد گرفت. بر این اساس لازم است، شاخص‌های توسعه انسانی کشور نیز به مانند شاخص‌های محرومیت مالی به‌نحوی بهبود یابد که شکاف جنسیتی در آن کاهش یابد و اشتغال زنان نیز از طریق سطوح بالاتر مهارت‌های دیجیتالی پایدارتر شود.