بانکداری نوین سالن اصلی؛ روز دوم؛ 12:00 تا 13:00
بانکداری نوین
سالن اصلی؛ روز دوم؛ 12:00 تا 13:00
یکی از مشکلات فراگیری که شرکت‌های ایرانی، حتی شرکت‌های بزرگ با آن مواجه هستند آن است که این شرکت‌ها خدمات متنوع و متناسب با نیازشان را از سیستم بانکی دریافت نمی‌کنند. این در حالی است که طی چند سال اخیر مدل‌های کسبوکار بانکی در حال دگرگونی عمیقی بوده است و مهمترین وجه این دگرگونی، قرار گرفتن مشتری در مرکز مدل‌های کسبوکار بانکی برای خلق ارزش است. در بانکداری سنتی، محصول در مرکز مدل کسبوکار بانکی قرار داشت، به این معنی که تیم تولید محصول بانک‌ها، محصولی را توسعه می‌دادند و تیم بازاریابی آنها تلاش می‌کردند این محصول واحد را به بیشترین تعداد مشتریان به فروش برساند. در مقابل در مدل‌های نوین بانکداری، که به ویژه از ابتدای همه‌گیری کرونا با سرعت در حال تحول و تکامل هستند، مشتری در مرکز توجه قرار دارد و تیم شخصی‌سازی بانک تلاش می‌کند با کمک تیم تولید محصول و با به‌کارگیری ابزارهای دیجیتال، Pain pointهای مشتریان مختلف را شناسایی کنند و محصولات متناسب با هر گروه از مشتریان را توسعه دهند. این تمایز کلیدی بین بانکداری سنتی و بانکداری نوین، هنوز در مدل کسبوکار بانکی در ایران پیاده‌سازی نشده و به همین دلیل است که مشتریان شرکتی، نمی‌توانند خدمات متنوع مورد نیاز خود را از بانک‌ها دریافت کنند. بر این اساس سوال پیش روی همایش IDEAS آن است که چگونه و از چه طرقی میتوان چهارچوبی برد-برد را برای اتصال و همکاری 4 بازیگر اصلی مدل‌های کسبوکار نوین بانکی شامل بانک، ارائه‌دهند‌گان نرم‌افزارهای بانکی، فینتکها و مشتریان بزرگ بانکی توسعه داد که با استفاده از آن بانک‌ها بتوانند با مهاجرت تدریجی از مدل کسبوکار سنتی به این مدل‌های کسبوکار نوین، ارزش‌های جدیدی برای مشتریان شرکتی خود خلق نمایند. آیا میتوان مدل کسبوکار بانکی را متناسب با زیست‌بوم بانکداری ایران به گونه‌ای بازتعریف کرد که اولا، سرویس‌های بانکی متناسب با نیاز شرکت‌ها و استانداردهای بانکی در بسترهای دیجیتال فراهم شود، به نحوی‌که شرکت‌ها بتوانند خدمات مورد نیاز خود را با کمترین اصطکاک از بانک، یا فینتک همکار بانک، دریافت کنند، ثانیا، واسطه‌گری مالی و عملیات Core بانکی همچنان در داخل بانک باقی بماند. در اینصورت چه بخشی از ریسک مربوط به بانک و چه بخشی از آن مربوط به شرکت است؟ و بانک بابت چه عملیاتی به رگولاتور پاسخگو خواهد بود؟ استاندارد سازی عملیات بانکی داخل شرکت بر عهده‌ی کیست؟ شرکت‌های ارائه‌دهنده نرم‌افزارهای بانکی باید چه تغییراتی در نرم‌افزارهای خود ایجاد کنند که قابلیت توسعه محصولات جدید را به فینتکها در کمترین زمان ممکن بدهد؟
پلتفرم‌های دوطرفه سامانه‌هایی هستند که عرضه‌کنندگان بر روی آنها محصول خود را عرضه و متقاضیان، تقاضای خود را جستجو می‌کنند. پلتفرم تنها در صورت غلبه بر #اثر_شبکه و تشکیل جرم بحرانی می‌تواند ظرفیت‌های عرضه را با نیازهای تقاضا متناظر کند. در آن صورت رشد نمایی، که از ویژگی‌های متمایز عصر دیجیتال است، بروز می‌کند و پلتفرم‌های دیجیتال با سرعتی فزاینده بزرگ می‌شوند. #بانکداری_پلتفرمی مدلی از بانکداری است که فینتکها می‌توانند با گرفتن API از بانک، بخش‌هایی از خدمات بانکی، که با نیازهای مشتریان متناسب‌سازی شده است، را بر روی پلتفرم‌های دیجیتال عرضه کنند. در بانکداری شرکتی پلتفرمی، بانک‌ها در سمت راست ترازنامه عمده‌فروش می‌شوند و فینتکها با عرضه محصولاتی چون تامین مالی زنجیره تامین، خزانه‌داری، و تنزیل اوراق بهادار، خدمات را با نیاز شرکت‌ها متناسب‌سازی می‌کنند.
چطور دیجیتالی شدن در صنعت مالی و بانکی، منجر به تجربه زندگی بهتری برای مردم می‌شود؟ یکی از مهمترین تحولات اخیر در صنعت مالی و بانکی، تغییر از دسترسی به شعبه، به دسترسی دیجیتال بوده است. این تحول خود باعث بروز تحول عمیق‌تری به نام افزایش شمولیت مالی و فراگیری مالی شده است، به این معنی که خانوارهای بیشتری دسترسی به خدمات مالی پیدا کرده‌اند که پیش از این یا از این خدمات مطلع نبوده‌اند یا بدان دسترسی نداشته‌اند. از سوی دیگر، بانک‌ها و فینتکها طی این دوره تلاش کرده‌اند با ایجاد سوپرمارکت‌های مالی شرایطی را فراهم کنند که خانوارها در یک پلتفرم واحد به کلیه خدمات مالی از قبیل خرید بیمه، دریافت اعتبار، انجام امور پرداخت و خرید و فروش سهام دسترسی داشته باشند. همچنین، نو‌آوری‌های قابل توجهی در خصوص فرآیندهای دریافت خدمات مالی و بانکی ایجاد شده است؛ این نوآوری صرفا به معنی دیجیتالی شدن فرآیندها نبوده، بلکه تلاش شده است سهولت و راحتی بیشتری برای سفر مشتریان فراهم شود و همچنین محصولات نوینی متناسب با نیازهای جدید مشتریان طراحی شود.
عدم اعطای اعتبار متناسب با نیاز خانوارها در ایران دارای دو ریشه اقتصادی و فناوری است؛ ریشه اقتصادی به تحولات اقتصاد کلان کشور مربوط است که سبب شده است به دلیل تورم بالا، نرخ بهره اعتبار خرد مصرفی افزایش یابد و اعطای اعتبار با نرخ پایین برای کسب‌وکارها و نظام پولی و مالی کشور امکان‌پذیر نباشد. از منظر فناوری، برای اعتبارسنجی و مشخص کردن رتبه اعتباری افراد، نیاز است داده‌های مناسبی برای شناسایی سابقه و عملکرد مالی افراد در طول زمان فراهم باشد.